HOOGEVEEN – In 1961 kwamen Kors en Klasina elkaar tegen in het Friese Appelscha. Klasina was daar kleuterjuffrouw (nu groep 1 en 2 van de basisschool). Kors was logeren bij zijn zuster Gerda, de dominee’s vrouw in Appelscha. Klasina zat op het plaatselijke koor en kwam bij Gerda langs om de Mattheus Passion te horen. Gerda had al een goede radio. Toen nog bijzonder. Al snel na dit bezoek kregen Kors en Klasina een relatie.
Kors zat nog op de kweekschool en werd kort daarna meester op de lagere school (nu basisschool groep 3 t/m 8). Kors kwam uit het Hollandse Alphen aan de Rijn, Klasina uit het Groningse dorp Holwierde. Dat was wel een clash van culturen.
In 1962 trouwden ze in Holwierde, midden in de zomervakantie, maar er was grote erehaag van schoolkinderen uit Appelscha. Kors kreeg een baan in Nunspeet en daar hebben ze een jaar gewoond in een bungalow in de bossen. Klasina stopte na haar trouwen met werken, zoals dat toen meestal ging.
In 1963 vertrokken ze naar Wilsum, een klein dorp aan de IJssel bij Kampen waar Kors een baan had gekregen. Het meesterhuis was nog niet klaar, dus woonden ze een paar maanden in de aanbouw van het dorpshuis. Daar werd hun eerste kind Jan geboren. Maria werd anderhalf jaar later geboren (1964), toen in het meesterhuis. Een twee onder één kapper, waarin de dorpsagent in het andere deel woonde. Het huis had een kolenkachel als verwarming en had geen douche of bad.
Tijdens deze jaren ging Kors met de Brommer naar Zwolle, waar hij op het conservatorium piano studeerde, naast zijn baan als onderwijzer. Hij heeft het conservatorium niet afgemaakt, maar is zijn hele leven met veel passie, en ook nu nog, piano blijven spelen.
In 1968 vertrokken ze naar Ommen, naar een hele moderne doorzoon rijtjeswoning. Dat huis had zelfs centrale verwarming en een echte douchecel, waarin ze een kunststof bad plaatsten. En om de moderniteit compleet te maken kregen ze daar ook een televisie. Zwart wit uiteraard. In de loop van de vijf jaar die ze daar gewoond hebben werd er een complete woonwijk om hun straat gebouwd en verschenen er steeds meer auto’s op de straat. Kors en Klasina waren een van de weinigen die nooit een auto hebben gehad. Vonden ze te gevaarlijk en ze waren toen al milieu bewust. In die tijd was het aantal verkeersdoden ook erg hoog. Veel hoger dan nu. Vakanties gingen altijd per trein.
In die tijd werd het gezin compleet en werden Wijnand (1969) en Misook (1970) geboren. Misook is geadopteerd uit Zuid Korea en is op de leeftijd van 9 maanden in 1971 in het gezin gekomen. Korea had de Koreaanse oorlog achter de rug en was destijds één van de armste landen ter wereld. Nu is Zuid Korea een van de rijkste landen ter wereld.
Na 5 jaar verhuisden Kors en Klasina binnen Ommen naar hun eerste koophuis. Kors studeerde in de avonduren Frans en werd vervolgens leraar Frans, Nederlands en Muziek op de MAVO in Ommen.
Klasina richtte in die tijd, begin jaren 80, de peuterspeelzaal op in Ommen. Daar heeft ze vele jaren voor gewerkt. De peuterspeelzaal was toen een heel nieuw fenomeen.
Kors bleef verder studeren en werd eerste graadsdocent. Dit betekende dat hij les mocht geven op alle type middelbare scholen. In Ommen was er destijds alleen een Mavo. Daarom zijn ze in 1984 verhuisd naar Hoogeveen, waar Kors leraar Frans werd op het Menso Alting College (MAC, nu Roelof van Echten College).
Klasina werkte in die tijd als consulente bij een relatiebureau. Dit was voor de tijd van de datingapps. Klanten kwamen dan op gesprek bij het echtpaar thuis. Ze heeft menig paar met succes gekoppeld. In 1999 ging Kors met vervroegd pensioen. Tot verrassing van velen want hij werkte altijd met veel plezier. Maar het zogenaamde zwarte gat heeft Kors nooit gezien, hij heeft zich geen moment verveeld en is weer heel veel piano gaan spelen. In Hoogeveen zijn ze begonnen op De Plevier in de wijk Wolfsbos. Vervolgens zijn ze in 1998 verhuisd naar Aardenburg, de wijk op de plek van de Aardenburg conservenfabriek.
Vanaf 2019 wonen ze met heel veel plezier in een mooi appartement in het Muldersheem aan het Haagje. Ze zijn heel blij en dankbaar zijn ze dat ze dit jubileum nog samen mogen beleven.