Hoogeveen – Het echtpaar van ’t Hul-Spijkerboer was op 28 november 60 jaar getrouwd. Wethouder Vos ging op die dag het diamanten echtpaar namens het college feliciteren met dit mooie jubileum. 
Henk is geboren op 28 februari 1930, onder uiterst eenvoudige omstandigheden, aan de Stationsstraat in Oldebroek als eerste zoon waar later nog vier broers en drie zusters volgden…. Een groot gezin, zo met z’n tienen, in een eenvoudig arbeidersboerderijtje aan de Feitenhofsweg te Oldebroek.
Henk groeit aldaar op, waar het leven beslist geen vetpot genoemd kan worden. De jaren ’30 kenmerken zich door crisis en armoede in Nederland, en vader Jakob verdient een schamel inkomen als loonwerker bij boeren in de omgeving. In de oorlogstijd, 1940 – 1945 zetten het ouderpaar zet zich in voor de opvang in eigen huis, met gevaar voor eigen leven, van een Joods gezin. (In 1995 zet Henk zijn ervaringen en herinneringen op schrift in het boek “Oldebroek in Oorlogstijd”. Daarin uit hij zijn diepe respect voor zijn ouders, die “als eenvoudige mensen, en uit plichtsbesef tegenover het boek van God in de verdrukking van het Naziregime partij gekozen hebben”).
Henk blijkt een zeer goede leerling op school te zijn. De hoofdmeester adviseert zijn ouders, Henk door te laten leren, aan het Gymnasium. Dagelijks een lange fietstocht tussen Oldebroek en Zwolle v.v. Na de middelbare school studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. (Destijds nog betrekkelijk uitzonderlijk, voor mensen van eenvoudige komaf…). Op kamers bij een Amsterdams gezin, met wie het gezin Van ’t Hul in de oorlogstijd een vriendschappelijke band had opgebouwd). Studie Geschiedenis (Eigenlijk was Henk liever Klassieke Talen gaan studeren. Maar daar had-ie niet zo veel trek in, omdat je daarmee alleen maar in het onderwijs terecht zou komen…. Ach, hoe anders is het alles verlopen…). Studie eind jaren veertig/ begin jaren vijftig. En ergens in de loop van de jaren vijftig, op de regionale “Schapenmarkt”, leert hij Alie Spijkerboer kennen, met wie hij op 28 november 1956 in het huwelijk treedt!
Eind jaren vijftig was Henk docent Geschiedenis in Zetten. Provisorisch onderdak op het terrein van de Heldringstichting, in een aangepast gymnastieklokaal dat ’s winters niet warm te stoken was. Extra “warmte” biedt het hoveniersechtpaar op het terrein van de gymnastiekruimte, bij wie in de koude wintermaanden de kachel altijd tevreden en effectief snort…. In september 1959 wordt in het ziekenhuis van Arnhem hun eerste zoon Jaap geboren.
1960: Verhuizing naar Hoogeveen, Bilderdijklaan 19. Henk had z’n militaire diensttijd ook in Drenthe (Havelte) doorgebracht, en de schoonheid van het Drentse land had hem toen dermate bekoord, dat hij toen al besloot om – wanneer de gelegenheid zich bood – een baan als docent geschiedenis in deze prachtige provincie te zoeken, – en met succes! Een baan aan het Menso Alting College! Vervuld tot februari 1989, toen Henk vroegtijdig kon uittreden – Lubke wordt in november 1960 geboren. In mei 1964 volgt Beert Chris, en Peter sluit de rij in augustus 1969.
Naast het docentschap is Henk actief in de politiek (CHU), en als secretaris van het bestuur van de Openbare Bibliotheek. Ook is Henk de oprichter van de historische kring in Hoogeveen. Gaandeweg ontwikkelt zich een andere passie die de status van een tweede baan aanneemt…. Henk wordt antiquair! Het begint nog tamelijk bescheiden met de aanschaf van een zogenaamde “appelklok”, en een rek met zes antieke borden. Maar binnen de kortste tijd is het gehele huis, aan de Boekweitlaan, geheel “ouderwets” ingericht. Later specialiseert Henk zich in klokken, waarbij de Friese klokken het leeuwendeel vormen. Verder in de tijd wordt de aan- en verkoop (meer ‘aan’ dan ‘ver’) van schilderijen zijn ultieme passie.
Met een voorliefde voor impressies van het eenvoudige (boeren)leven, bij voorkeur uit de eigen geboortestreek, de Veluwe.
Verder is Henk tot op de dag van vandaag actief lid van het Christelijk Mannenkoor Assen. Repetitie op de dinsdagavond. Momenteel fanatiek oefenend voor het aanstaande Kerstconcert. Jawel, 86 jaren oud, maar nog steeds scherp van geest en actief, midden in het leven!
Alie was huisvrouw en speelde piano. Met een paar zangeressen ging ze op pad langs de bejaardenhuizen en verzorgde de optredens. Ook speelde ze nog wel eens orgel in een zorginstelling. Maar dat laatste gaat niet meer vanwege haar gehoor en ze is slecht ter been.
De hele week is er feest bij het diamanten echtpaar. Veel visites en ze willen graag nog een keer kijken in het dorp waar het allemaal begon.