Harderwijk, 2 april 2017. Geen mooier moment in je leven dan het moment waarop je beseft dat jouw inspanningen om je doel te bereiken werkelijk succes hebben. Dat moment (ik moet eigenlijk zeggen veel momenten) beleefde ik gisteravond in Hoogeveen. Tijdens het lenteconcert van Helene Neijmeijer.
Door Piet Bestebroer, Regisseur.
Ik ontmoette Helene zo’n twee jaar geleden op Facebook, de wereld van schijnbaar geluk, in dit geval van toevallig werkelijk puur geluk. Ik ken Helene nog van 25 jaar geleden toen wij samen in Harderwijk in een semiprofessioneel theatergezelschap in een drama de twee hoofdrollen speelden. Ik herinner mij ook nog haar toen al mooie zangstem en haar passie voor muziek.
Na inmiddels in Hoogeveen te zijn beland had ze, op het moment van onze Facebookontmoeting, al deze passie vormgegeven in o.a. haar huiskamerconcerten waarbij een 40-tal gasten kunnen genieten van haar covers en bewerkte ballades, rocknummers, easylistening muziek en vooral de eigen geschreven nummers waarin op zeer muzikale wijze de verwerking van de hoogte- en dieptepunten uit haar leven.
Inmiddels is er ook de zeer verrassende inbreng van haar eveneens zo getalenteerde dochter Ebba Celine en soms een gastspeler zoals de doedelzakspeler Tjitte de Wolff.
Daar Helene niet alleen haar repertoire wilde uitbouwen, maar ook meer theatrale aspecten in haar optredens wilde verwerken, zijn wij, daar ik uit de theaterwereld kom, een samenwerking aangegaan, waarin ik als regisseur met Helene, Ebba Celine en de inmiddels uit de Heavy Metal erbij gekomen Harm Jan Moes, werk aan de performance van de huiskamerconcerten.
Zoals de toneelacademie vroeger met de meer inhoudelijke term “academie voor woord en gebaar” werd aangeduid, zo proberen wij niet alleen de muziek, maar ook de non-verbale toneeltechnieken, samen te smelten tot het luister- en kijkspel van het muziektheater.
Helaas komen sommige gezelschappen daarbij niet verder dan een kopie van de aanwijzingen van de regisseur. Gezien de repetities had ik wel verwacht dat dit gedreven gezelschap in staat zou zijn dit om te vormen tot een meer eigen, dus oorspronkelijke versie.
Wat schetst mijn verbazing toen ik gisteravond getuige was van een spetterend optreden met volledige overgave, spelplezier en een volkomen eigen invulling van de hierop losgelaten regieaanwijzingen. Waarin ik uiteraard mijn ideeën herkende, maar op een zeer eigen originele wijze uitgevoerd.
Vermeldenswaardig is zeker ook de sfeervolle belichting, achtergrondmuziek en de prachtig vorm gegeven, bij elk nummer passende, geprojecteerde beelden op de achtergrond. Proficiat Peter, hoofd techniek (en man van Helene), voor de prachtige fotografie.
Ik ga hier geen beschrijving geven van de uitgebreide playlist met zijn diverse muziekstijlen. Dat zullen anderen, in krant of op sociale media, zeker doen. Behalve over één verrassend nieuw nummer, een door Helene zelf geschreven blues, waarbij een geheel nieuwe stijl lijkt aangeboord.
Helene’s jazzy stem, in al haar andere nummers al uit het hart gezongen, klinkt in dit nummer werkelijk hartverscheurend mooi. En dat begeleid door de ritmisch slepende achtergronddreun van de bluesaccoorden van Harm Jan en zijn scheurende solo halverwege het nummer. Bedankt voor dit cadeautje, prachtig muziektheatergezelschap.
Beste lezers en lezeressen, het nieuwe huiskamerconcert op 23 september zal zeker de moeite waard zijn.
Maar hoe jammer zou het ook zijn als zo’n optreden beperkt zou blijven tot het kleine huiskamerconcert, hoe charmant ook. Volgens mijn bescheiden mening is dit gezelschap klaar voor het grote publiek.