Hoogeveen – In de competitie – 3e divisie – gaat het al fantastisch door ongeslagen als ‘Herbstmeister’ te worden gekroond. Nu was het zaak om ook in de zaal hun mannetje te staan. 
Vooreerst was het voor de technische staf zeer moeilijk twee teams te moeten kiezen, omdat de individuele klasse van deze spelers zeer dicht bij elkaar liggen. Ook was het zaak beide teams zo ver mogelijk te laten komen.
Het gehalveerde team C1 wat in de zaal in Smilde de voorronde speelde bleef in deze ronde ongeslagen door achtereenvolgens de leeftijdsgenoten van VKW (6-0), Rolder Boys (3-1), Annen (4-2) en DZOH (5-0) te verslaan. Het andere gehalveerde team moest in Westerbork aantreden. Henry Vos en zoon Jurgen waren bereid gevonden deze jongens, op een toch doordeweekse dag, te coachen. Ook dit team bleef ongeslagen en won achtereenvolgens van BSVV (3-0), Rolder Boys (3-0) VKW (2-0) en DZOH (3-0). Een indrukwekkende reeks zonder een tegendoelpunt te incasseren.
De KNVB bepaalde hierna dat de volgende ronde in Hoogeveen – Sporthal Valkenlaan – werd gespeeld. Bijkomend is dat het bijna een HZVV-onderonsje werd door dat de beide teams van C1 bij elkaar werden ingedeeld aangevuld met het gehalveerde team van HZVV C2 en een team van Rolder Boys. De winnaar van deze ronde speelde direct een halve competitie tegen de winnaars van de eveneens aanwezige en spelende twee ander poules. HZVV had nu drie kansen om in de finaleronde deze morgen te komen. Om verwarring te voorkomen met betrekking tot de uitslagen spreken we nu over HZVV C1 (spelers uit C1) HZVV C2 (spelers uit C1) en HZVV C3 (spelers uit C2). HZVV C1 moest de spits afbijten door tegen Rolder Boys te spelen. Er werd overtuigend met 9-0 gewonnen. Hierna speelde HZVV C2 tegen HZVV C3. Een hele spannende partij waarbij erover en weer kansen waren. De winnende kon helaas niet worden gescoord waardoor het bij 0-0 bleef. Hierna HZVV C1 tegen HZVV C3. Ondanks dat de uitslag van 4-0 doet vermoeden dat het een walk-over zou zijn geweest, echter het tegendeel was het geval. Of het nu onderschatting is, is niet achter te komen, de beste kans was voor de spits van C3 om op voorsprong te komen, echter hij miste oog in oog met de keeper van C1. Als je zelf niet scoort dan doet dat de tegenstander het wel. HZVV C1 liep toch nog uit naar 4-0. Hierna had HZVV C2 het niet moeilijk tegen Rolder Boys. Een regelmatige zege van 3-1. Ook HZVV C3 wist makkelijk van Rolder Boys te winnen en deed dit met 4-0. Hierna de clash tussen de C1-junioren van HZVV. Beide partijen gingen tot het uiterste, kansen over en weer, waarbij HZVV C1 aan het langste eind trok door de teamgenoten, nu ingedeeld in HZVV C2, met 3-0 te verslaan. HZVV C1 was poulewinnaar geworden en moest het hierna direct opnemen tegen de winnaars uit de andere poules te weten: Emmen en De Weide. De eerste wedstrijd was direct HZVV C1 tegen Emmen. Top 3e divisie tegen bottom 2e divisie. De aanvoerder van Emmen – zich indekkend omdat hij ons had zien spelen – had een prachtige oneliner: ‘Als wij niet winnen, hoeven we ook niet naar Franeker’. Een waarheid als een koe. HZVV C1 liet het er ook niet bij zitten. Het viel ook op dat als een tegenstander hoger in de pikorde staat, het team aan motivatie een extra boost kreeg. Met geconcentreerd aanvalsspel waar er combinaties waren waarbij de vingers bij konden worden afgelikt, won HZVV C1 overtuigend met 4-0. Hierna de plaatselijke derby tegen de C-junioren van De Weide. Voor de jongens van HZVV altijd extra spannend omdat men elkaar van haver tot gorte kent. Nu top 3e divisie tegen top hoofdklasse. Voor De Weide natuurlijk een mooi ijkpunt om te kijken of er volgend jaar in de 3e divisie iets te halen valt. Op basis van deze zaalwedstrijd met een duur van maar 18 minuten wordt het heel lastig. 5-0 voor HZVV C1, die gezien de kansen en de gevallen paal en lat veel hoger had kunnen uitvallen. HZVV C1 plaats zich zonder ook maar een wedstrijdpunt te moeten inleveren voor de finale op 2 januari 2016. Plaats van handeling: Sporthal ‘De Trije’ in Franeker.
Vol goede moet ging HZVV C1 om twintig over zeven ’s morgens richting Franeker. Het was nog bijna donker toen het HZVV C1 inclusief een fanatieke supportersschare in Franeker aankwamen. De eerste indrukken moesten eerst worden verwerkt. Wat een grote sporthal! De hal was zo groot dat er drie velden overdwars in de hal pasten. Er waren weer twee poules gemaakt waarbij wij het geluk hadden te moeten spelen in de sporthal welke was aangebouwd. Onze tegenstanders waren JV Oostenburg (middenmoot hoofdklasse), Blauw Wit ’34 (middenmoot 2e divisie) en VC Trynwalden (2e klasse). Vooraf was de inschatting: een gelijk spel tegen de ploeg uit de 2e divisie, een kleine winst tegen de hoofdklasser en het geheel op doelsaldo te winnen van de andere ploegen tegen de ploeg uit de 2e klasse. Maar hoe anders kan het lopen. Van zenuwen was er in de eerste minuten tegen Oostenburg wel sprake maar gaande de wedstrijd kwam HZVV C1 steeds beter in hun spel wat resulteerde in een winst van 6-1. Hierna de wedstrijd tegen Blauw Wit ’34. We handen ze als zien spelen in hun eerste wedstrijd tegen Trynwalden die ze in de laatste minuut beslisten in 1-0. Niet overtuigend en een 2e divisie ploeg onwaardig. Waren dit misschien de zenuwen die meespeelden of de hele grote selectie waardoor er veel werd gewisseld? Wij wisten het niet maar HZVV C1 was zeker gewaarschuwd. Met 1 doelpunt verschil winnen is ook winnen. Zoals eerder omschreven: als wij tegenstanders tegenkomen die gelijkwaardig of hoger zijn ingedeeld dus kwalitatief beter moeten zijn, zijn de jongens van C1 tot op het bot gemotiveerd. De wil om te winnen zit in iedere vezel. Zo ook in deze partij. We dachten dat Blauw Wit ’34 beter zou zijn, echter de stand van 4-0 in het voordeel van HZVV C1 zegt veel. Er was geen doorkomen aan. HZVV C1 stond als een team die liet zien alleen voor de finale naar Franeker was gekomen. Door ons doelsaldo van +9 en die van Blauw Wit ‘34 van -3 na twee wedstrijden was HZVV C1 al min of meer geplaatst voor de finale. De tegenstander in de laatste wedstrijd was Trynwalden. Op papier de makkelijkste tegenstander dus.
Zij speelden gelijk tegen het team waar wij met 6-1 van wonnen. Wie kon ons iets maken. De wedstrijd was anders. Een team wat wel degelijk kon voetballen en die het ons behoorlijk moeilijk maakte. Complimenten naar Trynwalden, zij horen niet in de 2e klasse te zitten. Zij maakten het een 2e divisie team en een 3e divisie team behoorlijk moeilijk. Nu de wedstrijd: 1-0 voor, 1-1, 2-1 voor, 2-2. Je zag de geschrokken gezichten op de tribune bij onze supporters. Wat was er aan de hand. Komt het doordat de jongens zich al geplaatst hadden, was de energie op, hadden wij geen vat op de tegenstander die elke bal van de keeper naar de grote en sterke spits gooide? Soms heb je een mindere wedstrijd. Het is Trynwalden dus gelukt als enigste ploeg – achteraf bekeken – ons twee punten afhandig te maken. Aansluitend direct de finale. Nu wel in de grote sporthal waar iedereen door elkaar loopt, de bal van veld 1 op veld 3 terecht komt, je bijna niet weet waar je moet kijken, zoveel bezigheid overal. SC Franeker was onze tegenstander. In het voordeel dat zij hun wedstrijden wel gespeeld hadden in de grote sporthal. Hoe zouden onze jongens de overgang van de rustige sporthal naar de immense hal beleven? Hier was weinig tijd voor want 20 minuten na de laatste – toch onder ons niveau gespeelde wedstrijd – volgde de finale. Het enigste wat wij wisten was dat SC Franeker een voetballer in de spits hadden lopen die als het ware geboren was in de sporthal. Een zaalvoetballer pur sang. Klein, gedrongen, super balvast, sterk, snel en gretig. Heel moeilijk af te stoppen. De bal van de keeper ging altijd gelijk naar deze spits. Bal onder de voet, trekkend, irriterend, bijna klunend richting de keeper van de tegenpartij. Onze winst zat hem in de wedstrijd hieraan voorafgaand tegen Trynwalden. Zij hadden een gelijkende nu grote spits die ook zo speelde. In deze wedstrijd gingen wij hier slecht mee om. Nu wisten we wat we moesten doen. Kwamen we in de finalewedstrijd in de problemen, nee! De duels werden allemaal gewonnen, door ballijnen af te sluiten, net even voor je man te komen omdat de bal lang onderweg was. Voetballen als grote kerels, door wel respect te hebben voor je tegenstander maar hem niet zomaar de vrije doortocht te geven. Uitslag 4-1 waar niets op viel af te dingen. Ook hier had paal, lat en keeper erger voorkomen.
Spelers van HZVV C1: ik, maar ook onze supporters, hebben genoten van jullie spel. Aanvallen waren soms zo prachtig waarbij altijd het overzicht werd behouden. Maar het mooiste was, we stonden er niet als individu maar als team. We gunden het eenieder om de doelpunten te maken. 2016 is fantastisch begonnen.