Hoogeveen – Een officieel duel tussen de eersteklassers Hoogeveen en H.Z.V.V is in de historie van beide clubs nog nauwelijks voorgekomen. De confrontatie op zaterdag 19 november is dan ook uniek te noemen.
Eindelijk heeft Hoogeveen wat ze in Spakenburg al langer hebben: de strijd tussen ‘de blauwen en de rooien’. De wedstrijd is gratis te bezoeken en begint om 17.00 uur. In de aanloop naar deze wedstrijd wordt er vooruitgekeken naar deze nu al historische ontmoeting. Deze keer met ‘ras-H.Z.V.V’er’ Henk van Zwol die in 1988 de overstap maakte naar de ‘blauwen’.
Een overstap die in die tijd nog zeer gevoelig was. ‘Ik kan mij niet herinneren dat in die tijd andere spelers uit het eerste elftal die overstap maakten. Aan beide kanten lag dat zeer gevoelig. Ik had wel een goede reden om bij H.Z.V.V te vertrekken. Iets waar ik mij nu niet meer over wil uitweiden’, kijkt Van Zwol terug.
De ontvangst bij Hoogeveen was positief. ‘Bij H.Z.V.V ging destijds rond dat Hoogeveen geen gezellige club was en er een hele aparte sfeer was. De sfeer was ook anders, maar het was wel een hele gezellige club.’
Niet onbelangrijk waren ook zijn contacten en werkzaamheden bij de toenmalige PTT Post. ‘Ik moest op zaterdagochtend vaak snel de post rondbrengen om op tijd op de club te kunnen zijn. Gevolg was dat ik nooit met de bus meekon naar uitwedstrijden. Bij de post werkten ook veel Hoogeveners zoals Klaas van der Sleen, Jan Wielink en Jan Faber. Laatstgenoemde noemde was mijn voorman en hij was tevens leider bij Hoogeveen. Hij heeft dan ook een belangrijke rol gespeeld bij mijn overstap.’
In de jaren zeventig en tachtig had Hoogeveen meer aanzien wat betreft de prestaties. De club was in tegenstelling tot H.Z.V.V een stabiele hoofdklasser en draaide bovenin mee. ‘Ze haalden toen meer spelers van buitenaf en hadden een betere ploeg. In officiële wedstrijden speelden we dan wel nooit tegen elkaar, maar tijdens toernooien wel. Vaak verloren we dan ook, omdat het niveauverschil te groot was.’
Een succes werd het avontuur bij Hoogeveen niet. ‘Ik begon onder Thiemo Meertens en in het tweede jaar kreeg ik Azing Griever als trainer. Ik werd echter nooit op de positie gezet waar ik het beste uit de voeten kon. Voorstopper was mijn positie en het uitschakelen van een spits gaf mij enorm veel voldoening. Ik had echter de pech dat Lennard Mulder, een Hoogevener in hart en nieren, voor mij stond en die deed dat prima.’
Uiteindelijk volgde een terugkeer naar H.Z.V.V dat inmiddels was afgegleden naar de derde klasse. ‘Ik keerde op het dieptepunt terug en we promoveerden uiteindelijk onder Bert Bosman terug naar de eerste klasse, het toenmalige hoogste amateurniveau op zaterdag. In het begin keken de mensen mij er nog wel op aan dat ik de overstap naar Hoogeveen had gemaakt, maar door de successen veranderde dat alweer snel. Het goede gevoel veranderde dan ook snel en H.Z.V.V zit dan ook nog steeds in mijn hart.’
De volgende keer H.Z.V.V-voorzitter Johan Massier.