HOOGEVEEN – In 2014 besloot ik om even een korte pauze in mijn werkleven in te lassen. “1 Maand en dan ga meteen weer op zoek naar een nieuwe baan”. Op maandag 10 maart was deze maand vrij en begon ik langzaam aan te kijken naar wat vacatures. Op dinsdag 11 maart kwam ik een vacature tegen voor verkoopmedewerker bij Foto Anno Bakker in Hoogeveen.
Een winkel waar ik zelf geregeld te vinden was om mijn rolletjes te laten ontwikkelen en afdrukken. Dit leek mij een geweldige baan dus ik schreef meteen mijn sollicitatiebrief. En die ging dinsdag avond nog op de mail. Woensdag besloot ik meteen een geprinte versie persoonlijk langs te brengen. Tot mijn grote verbazing werd ik meteen uitgenodigd voor een gesprek de dag er na. Er was nog 1 andere kandidaat dus het was even spannend. Gelukkig voor mij werd ik aan het eind van de dag nog gebeld met de vraag “wanneer kun je beginnen?”. Ik zei dat ik meteen wel kon beginnen en dat kwam goed uit want ik mocht vrijdag meteen beginnen.
De mensen die ik al langer kende als “de mensen van Anno Bakker” waren nu ineens mijn collega’s. Freddie is de eigenaar van de winkel en studio. Zijn vrouw Leny helpt waar nodig en hun zoon Ramon zou mij gaan leren hoe alles werkte in de winkel. En wat mijn werk zou worden. Ramon had inmiddels een andere baan gevonden. Ik zou zijn opvolger worden. Naast het helpen van klanten met alles op fotografie gebied. Zou mijn werk ook bestaan uit het bewerken van studiofoto’s en trouwreportages. Het retoucheren van foto’s en alles wat daar maar op lijkt. Een hele uitdaging maar gelukkig had ik met dat laatste wel aardig wat ervaring.
Het werken in een winkel was nieuw voor mij. En vooral omdat ik niet alle apparatuur kende, die we verkochten. Was het heel veel vragen en luisteren hoe de ervaren mensen in de winkel het aanpakte. Zodra ik eenmaal door had hoe alles een beetje ging, ging het een stuk soepeler. Je wordt wat zelfverzekerder en de kennis van alle producten groeit elke dag.
Op een gegeven moment kregen Freddie en Leny het slechte nieuws dat Leny te maken kreeg met gezondheidsproblemen. Leny was steeds minder te vinden op de zaak. Maar bleef altijd bijspringen in de pauze’s zodat wij rustig onze boterham konden eten.
Inmiddels werkte ik er al toen al bijna 4 jaar, en dan komt dat nieuws wel even hard binnen. Je raakt toch een soort van bevriend met je collega’s. Toen duidelijk werd dat dit niet zou verbeteren in de toekomst werdt het wel duidelijk. Dat zelfs Freddie een keer wilde gaan stoppen met werken en genieten van het leven.
Foto Anno Bakker stond in de stille verkoop en dat was stiekem toch wel spannend. Wie gaat het overnemen? Mag ik blijven? Wat voor collega’s krijg ik? Wat voor werk ga ik doen als het wordt overgenomen? Dit zijn allemaal vragen die door mn hoofd schoten.
Een hele poos was er niet heel veel duidelijk en toen kwamen er steeds meer berichten vanuit de Fotogroep. Het leek erop dat dit een hele geschikte kandidaat was voor overname. Ze hebben al 7 winkels en dat betekent een groter netwerk waar je producten en kennis weg kan halen. Nieuwe kansen en een compleet nieuwe stap in mijn werkende leven. Wel bij het zelfde bedrijf maar toch compleet anders.
Een deel van mijn werk, het bewerken van de studio foto’s en bruidsfoto’s valt helaas weg. Dit vind ik erg jammer want dit is toch wel waar mijn passie ligt, photoshoppen. Gelukkig blijft het retoucheren van foto’s wel. Maar er valt niet alleen werk weg, er komt ook heel veel nieuws bij. Nieuwe merken die we gaan verkopen, meer producten, andere producten, mooiere producten.
Het is voor mij wel heel erg duidelijk dat er een hele grote verandering aan zit te komen in december. Niet alleen het pand en het werk veranderen., ook mijn collega’s veranderen. Uiteraard ga ik het flauwe gezeur en de grapjes met Freddie missen. Tijdens de koffie en thee, maar ik ben tegelijkertijd heel erg benieuwd naar mijn nieuwe collega’s.
Sander Mulder