ELIM – Dat wordt een uiterst stille week. Begrijp me niet verkeerd, ik maak geen woord grapje. Het is zo vreemd stil, juist de week voor Pasen is nu zo anders. Het is als voorbereiding op Pasen normaal heel ‘druk’. Het raakt je, je mist de ingetogenheid.
– de stille momenten bij de avondvieringen –
de vespers. Gedurende de lijdensweg van Jezus. Het Avondmaal vieren en Goede Vrijdag en Stille zaterdag. Maar nu geen nieuwe Passion op tv, geen uitvoeringen van de Mattheus Pasion van Bach. Niet het zingen bij het koor waar je lid van bent. Het is zo stil. En letterlijk – geen uitstapje of logeren in een huisje met je kinderen en kleinkinderen. De minister president roept ons op: niet naar de camping of het strand. “Geen” Moet je dat zo maar samenvatten voor deze week: “geen’…..
En dan Pasen maar helemaal stil houden, overslaan dit jaar, het is al best een moeilijk feest. De vraag opwerpen is beantwoorden: nee, dus Pasen. Maar je hebt het gevoel dat je het bewuster viert dan ooit. Tussen alle beelden en de eindeloze praatprogramma’s , code’s, overzichten en getallen, leven we! Wat een zorg wordt er gegeven, liefde en trouw. Wat een denkwerk en beslissingen nemen, verantwoordelijkheid dragen. Je kunt voor al die ‘werkers’ in zorg en bestuur en onderwijs veel bidden. En onderwijl ben ik bezig met de Paasmeditatie voor zondag. We lezen het Paasevangelie uit Johannes 20. Je leest deze dagen ’als met andere ogen’ heb ik het gevoel. E, en er viel me iets op, iets kleins, een klein woordje ‘omdat’ in het Paasevangelie.
Ik zeg er nog verder niks van, ik moet er nog eens over nadenken Pasen groots, maar houdt het klein. Groots, Jezus leeft, opgewekt op de derde dag, na de stilte van het graf, Stille zaterdag maar dan: Hij leeft…..!Hoe reageer je? Misschien kun je zeggen: Pasen leert je ‘anders kijken’ Ook nu. Durf je dat? Moed! Voor nu 2020. Een nieuwe Paascode!
Ds. André Heiner
